Een crazy machine die wetenschap en technologie in de kijker zet door schooluitval te bestrijden.
De leerlingen en leerkrachten van de Classe Atelier(s) de l’Institut Technique et Commercial des Aumôniers du Travail in Boussu, vertegenwoordigd door Olivier Vercauteren en Ludovic Rupini.
De crazy machine is een mobiliserend project onder leiding van studenten en docenten binnen een structuur van workshops (La Classe Atelier) die schooluitval tegengaan. Het project is innovatief. Het stimuleert veel wetenschappelijke en technologische vaardigheden door het creëren en presenteren van een machine.
Het avontuur is ook emanciperend en speels. Speels, want de machine definieert zichzelf als “gek”. Het voert een bewust complexe kettingreactie uit op de meest absurde en grappige manier. Emanciperend omdat het meerdere talenten prikkelt. Het groepswerk stimuleert samenwerking, de uitvoering van experimenten en gedeelde creativiteit.
Deze onderneming werd vergemakkelijkt door de pedagogische structuur van de Classe Atelier(s), die een grote vrijheid van handelen mogelijk maakt door haar projecten en haar bereidheid om de onderwerpen te decompartimenteren. In “Les Aumôniers du Travail de Boussu” wordt deze unieke pedagogische structuur sinds 1987 dagelijks opnieuw uitgevonden om de coöperatieve strategieën te bevorderen. Het heeft de ambitie om jongeren en hun ouders te verzoenen met de schoolwereld.
Het is in deze context dat de leerkrachten aan de studenten hebben voorgesteld om een crazy machine te maken en deze voor te stellen tijdens een wedstrijd georganiseerd door Google en de UMons. Er werd een thema opgelegd: de Belgische friet.
De leerlingen lieten hun verbeelding de vrije loop. De machine vertelt het verhaal van een nationale superheld, een wetenschapsfriet met als naam Dirk Frimout, die op zoek is naar zout in de ruimte.
Naast de manuele en technische constructie werden veel wetenschappelijke vaardigheden samengebracht, zowel uit de fysica en de mechanica, als uit de geografie. In sommige fasen van de constructie werd er een wetenschappelijke invalshoek gehanteerd, met name door wiskundige en wetenschappelijke concepten met elkaar te verbinden zoals bijvoorbeeld het begrip kracht of hefbomen en katrolsystemen. De crazy machine werd echt omgevormd tot een groot laboratorium.
In het kader van dit project stuurden de leerlingen een weerballon de stratosfeer in. Deze werd uitgerust met twee camera’s en diverse meetinstrumenten waardoor verschillende gegevens in de klas konden worden geanalyseerd. Hierbij werd de huidige klimaatproblematiek nogmaals bevestigd.
Naast het succes van de wedstrijd waren de behaalde resultaten belangrijk: een optioneel project dat uiteindelijk leidde tot volledige ondersteuning van de leerlingen, minder afwezigheden, minder disciplinaire problemen, een sterker samenhorigheid-en verantwoordelijkheidsgevoel, meer deelname aan klassen en workshops georganiseerd door de klas, het maken van een blog met artikels, foto’s en video’s, betere schoolresultaten…
Wie zei dat wetenschap, wiskunde en technologie saai waren?
We gaan dit jaar de ervaring overdoen. We zitten momenteel midden in een crazy machineproject rond het thema Leonardo da Vinci... www.lesheritiersducryptex.com