• fr
  • nl
  • de
  • Steun de Stiching
  • fr
  • nl
  • de
  • Terug naar alle projecten

    « Trait d’union » – Koppelteken: een «ouder coaching» experiment

    Institut Notre-Dame d’Espérance Couillet

    2009

    Initiatiefnemers

    Het project is opgestart door de directeur en een leerkracht van een kleine basisschool in Couillet, die een groot aantal sociaal achtergestelde kinderen telt, en meer dan voordien, met een allochtone achtergrond. De kansarme schoolbevolking van deze vestiging staat in sociaal contrast met die van de hoofdschool, gevestigd in de nabij gelegen gemeente Loverval.

    Beginsituatie

    De slechte schoolresulaten van de kinderen en het gebrek aan thuistaakbegeleiding door de ouders liggen aan de basis van dit project. Huiswerk werd vaak niet gemaakt. Oorspronkelijk was er geen dagopvang of naschoolse huiswerkbegeleiding op de school. Met de hulp van de Stichting was het mogelijk om een draagvlak te creëren voor kinderen die als de zwaksten op school werden opgespoord. De steun werd met name gebruikt om de kosten van de begeleiders te dekken.  Een leerkracht, die ook  psycholoog van opleiding is, was vanaf het begin ook betrokken bij het project.

    Doelstellingen en concretisering

    De doelstelling van het project bestond erin huiswerkbegeleiding aan te bieden aan de kinderen en aan hun familie. Concreet worden de ouders betrokken bij het maken van het huiswerk en tracht men de autonomie van de kinderen te bevorderen, met het oog op het verhogen van hun vaardigheden en schoolse prestaties Het doel was niet alleen om de belangstelling van de ouders voor het leerproces en de schoolloopbaan van hun kind(eren) te vergroten, maar ook om nieuwe banden met de gezinnen te leggen. Het principe was dat elke leerkracht van het eerste tot het zesde leerjaar een lijst zou opstellen van de leerlingen met de grootste moeilijkheden op school die er alleen voor staan. De families werden vervolgens benaderd om samen te werken in het kader van het project. Er werd vervolgens met de ouder(s) een samenwerkingsovereenkomst opgesteld waarin de ouder zich engageerde om met het kind aan de huiswerkbegleiding deel te nemen. Concreet betekent dit dat de kinderen drie keer per week, na een gratis vieruurtje, met de hulp van de verantwoordelijke leerkracht en de ouder, het huiswerk begeleiden. Wanneer het huiswerk klaar is, worden het kind en de ouder uitgenodigd om zich (tot 17u00) naar een ander lokaal te begeven waar ze de gelegenheid hadden om een gezelschapsspel te spelen of om een boek te ontdekken. Het doel van het project was om de ouder-kind relatie te verhogen en ook om de leerkrachten te betrekken bij de schoolproblemen van de kinderen.

    Geboekte vooruitgang

    In de meeste gevallen is er een klimaat van vertrouwen ontstaan in het huiswerkbegeleidingsproject. Nieuwe ouders kwamen spontaan om hulp vragen. Er is in de groep een positieve dynamiek ontstaan vanuit de meest regelmatige gezinnen. Er ontstonden banden tussen de ouders, meestal moeders die elkaar hielpen en gemeenschappelijke activiteiten organiseerden.

    De meeste kinderen in het project hielden vast aan het project en vergaten steeds minder vaak hun schriften en schoolmaterialen.. Ze hebben vaak sterke banden gecreëerd en hebben vriendjes overtuigd om aan het project deel te nemen en nemen plezier bij het maken van hun huiswerk en het leren van hun lessen.

    Na verloop van tijd hebben enkele aanvankelijk terughoudende leerkrachten hun standpunt herzien. Zij erkenden dat de huiswerkbegeleiding een efficiënte ondersteuning was.  Ze noteerden dat de kinderen die naar de huiswerkbegeleiding gingen meer zelfvertrouwen hadden.  Verschillende kwantitatieve en kwalitatieve indicatoren werden in een notitieboekje genoteerd en een verslag werd opgemaakt van het aantal aanwezige leerlingen en ouders, het profiel en de voortgang van de leerlingen die aan het project deelnamen.

    Niet verwachte effecten

    Sommige moeders getuigden dat de tijd die ze op de huiswerkbegleiding op school met hun kind hadden doorgebracht hen een nieuwe adem had gegeven in vergelijking met de manier waarop het huiswerk thuis verliep.  Het gebeurde dat de psycholoog van het CLB naar school kwam om, onder  beroepsgeheim onder psychologen te discussiëren over bepaalde kinderen van het huiswerkbegeleidingsproject.

    Hefbomen en moeilijkheden

    Een hardnekkig probleem lijkt een gebrek aan of niet aangepaste communicatie op alle niveaus te zijn geweest. Daarnaast moest het proces van het project voortdurend worden aangepast. In de loop van 5 jarige ondersteuning van het project heeft de stad Charleroi twee personen aan de school toegewezen voor de opvang buiten de schooluren. Deze toezichters stuurden alle leerlingen die hun huiswerk wilden maken een tijdje naar het huiswerkbegeleidingsproject, die ze als een klassieke huiswerkbegeleiding beschouwden en de speelactiviteiten van het huiswerkbegleidingsproject werden naar de opvang overgeheveld, die ook leuke en creatieve activiteiten aanbood.

    Bovendien moesten de voorwaarden voor deelname aan het project voortdurend in herinnering worden gebracht en geleidelijk aan worden versoepeld ten aanzien van het profiel van sociaal kwetsbare ouders, die vaak sinds lang gedestrueerd en bang zijn om te worden beoordeeld en gestraft. Het risico bestaat dat de diversiteit aan situaties wordt onderschat en dat de kracht van ‘gewone’ instructies of pedagogische procedures zoals waarschuwingen of aspraken wordt overschat. Dit kan leiden tot een vermindering van de oorspronkelijke doelgroep.

    Zo moest ook de realiteit van eenoudergezinnen, waarvan de alleenstaande ouder niet naar de huiswerkbegeleiding kon komen, worden erkend en waren er geleidelijk aan steeds meer kinderen waarvan beide ouders aan het werk waren. Enkele onbegeleide kinderen kwamen onder dwang in het project aan en hierdoor wird de sfeer aangetast. Een klein aantal kinderen kreeg hierdoor sancties.

    Niet alle leerkrachten wilden hun rol als “drijver” in dit project spelen, ofwel omdat ze er niet in geloofden, ofwel omdat ze niet het gevoel hadden dat er naar hen werd geluisterd als expert of medewerker. De leraar die aan de basis lag van het project heeft zich na enige tijd teruggetrokken omdat het project te tijdrovend was. In het derde jaar van het project werd een nieuwe directeur benoemd die enerzijds zijn steun betuigde aan het project, maar anderzijds reeds van plan was een begeleide studie te organiseren zoals in de hoofdschool in Loverval, waar hij voordien lesgaf.  De personen die veel tijd en energie in het project hebben geïnvesteerd, voelen zich niet erkend.

    Voortzetting van het project

    Na het vijfjarig bestaan van “Trait d’Union” werd in juni 2014 een vzw “Ensemble, réussissons à l’école” opgericht met als doel huiswerkbegeleiding in aanwezigheid van de ouders te organiseren tegen een bescheiden bedrag van 0,50€ per kind.  Echter, tegelijkertijd en zonder overleg heeft de directie een begeleide studie opgestart, geleid door een persoon zonder enige onderwijskwalifikatie, die alleen aanwezig is om de studie te bewaken, wat tot verwarring en concurrentie heeft geleid. In juni 2015 telde de huiswerkbeleiding “’ouders toegelaten”, nog steeds gedragen door de psycholoog die vanaf het begin het project trok, nog maar enkele kinderen, waaronder twee Turkse kinderen die de Franse taal niet goed beheersten, maar die dankzij het project aanzienlijke vooruitgang hebben geboekt op school (+10% ten opzichte van het voorgaande jaar). De vereniging is nu ontbonden.

    Contactgegevens :

    Cathy Vandenbroeck, psycholoog en projectleider

    vandenbroeck.cathy@yahoo.fr

    Terug naar alle projecten